همین امشب فقط ، امشب فقط هم بغض من باش

 همین امشب فقط ، مثل خود عاشق شدن باش

در آوار همه آیینه ها تکرار من باش

همین امشب کلید قفل این زندون تن باش

رو گلدون رفاقت بریز عطر سخاوت

بپاش رنگ طراوت

ای جان جانان ای درد و درمان

ای سخت و آسان، آغاز و پایان

ببار ای ابرکم بر من ببارو تازه تر شو

ببارو قطره قطره ، نم نمک ، آزاده تر شو

تو این باغ پر از برگ و پر از خواب ستاره

اگه پر میوه ای پر سایه ای افتاده تر شو

امشب ببین که دست من عطر تورو کم میاره

امشب همین ترانه هم نفس نفس دوست داره

صدا ، صدا ، صدای من به وسعت یکی شدن

بیا  بیا ، شکن  شکن ، بیا به جنگ تن به تن

 تو مکه عشقی و من عاشق رو به قبلَتم
من اولین قربونی عیدای فطر کعبَتم
می میرم از عشق چشات اگه ندی تو حاجتم
هر چی بته به خاطرت کوبوندم و شکوندم
خودمو تو چشم مست تو آتیش زدم، سوزوندم
به عشق دیدن گل روی تو اینجا موندم
بین نماز ظهر و عصرم استخاره کردم
خوب اومده مبارکه دور سرت بگردم
اگه به من وفا کنی؛ حاجتمو روا کنی
بین تموم عاشقات، نذر منو ادا کنی
یه کاسه گندم می ریزم تا کفترارو سیر کنم
واست می میرم انقدر تا دلتو اسیر کنم
به پات می شینم شب و روز، تا با تو عمرو پیر کنم
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم
بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم

 رفتی و از رفتن تو، قلب آینه شکسته

کوچه ها در خلوت شب، پنجره ها همه بسته

آسمان خاکستری رنگ، بغض باران در نگاهش

خنجری در سینه دارد، توده ابر سیاهش

بی تو من از نسل بارانم، بارانم، بارانم...

چون ابر بهارانم، گریانم، گریانم، گریانم...

بی تو من با چشم گریان، سیل غم برد آشیانم

خواب سرخ بوسهایت می نشیند بر لبانم

گم می شود

صدای قدمهای عشق

حــوالی مــرداب هــوس

به شکوه عشق قسم که نیلوفر

ارزش چشمک زدن نــدارد خــائن ....

 با قامت تکيده
از عاشقی بريده
دردی درون سينه
زخمی به دل کشيده
رفتم که دل تو سينه
دوباره پابند بشه
شکسته های اين دل
دور از تو پيوند بشه
ديدم نفس تو سينه
داره بهونه تو
از ياد من نميره
محراب شونه تو
رفتم ولی نرفته
ياد تو از سر من
هرگز نميشه عشقی
بعد از تو باور من
از تو گذشتم اما
تو کيميای عشقی
بر قامت شکستم
تنها روای عشقی
ياد فضای خالی
ميون آغوش من
گرمای تو گرفته
دوباره تن پوش من
دنيای خاموش من
بذار بيام که اين بار
قربونی تو باشم
حتی اگر که بايد
زندونی تو باشم
فرياد زدم کجايی
در پشت سايه هايی
از ياد من نرفته
چشمهای کهربايی

 تو فقط میخوای بری
بری هر جایی شده
رد پاهات توی برف چه تماشایی شده
قدمای اولت یکم آهسته تره
تو دلم گفتم خدا یعنی میشه که نره
اینا تقصیر تو نیست
من یکم کهنه شدم
منه پیرو نخ نما منه بیزار از خودم
وسطای راهیو توی این هوای سرد
تو دلم گفتم چرا به عقب نگاه نکرد....
بعد اون ندیدنت چقدر داد زدم
نه بگوشت نرسید هر چی فریاد زدم
مات و مبهوتم هنوز چه سر انجام بدی
تو یه دفتر سیاهو واسه من ورق زدی
نــــــــــــــــــــــــــرو نـــــــــــــــــــــــــــــرو

که دلم همش میگره از من سراغ تو رو